Andalusie2011

Met de auto via La Alpujarra, liggend aan de zuidkant van de Sierra Nevada, richting Nerja.

De auto gehuurd via 123carrent en geleverd via Car Hire aurigacrown, Palacio de Congresos Granada.

Stip 09:00 stond ik voor het verhuurbedrijf.
Het werd een afgedankte Toyata Yaris, waarbij de agent van Aurigacrown probeerde een dubbele verzekering af te sluiten.
De auto werd opgehaald in de parkeergarage en buiten werd de sleutel overhandigd.
Een niet zuivere auto met de nodige schade. Protesteren hielp niet. De agent liep arrogant naar zijn kantoor en daar moest je het mee doen.
Voor de voorzichtigheid foto`s genomen en richting A44 om bij de A348 af te slaan, naar het landelijk gebied van de Alpujarras.

De Alpujarras.
Las Alpujarras of La Alpujarra is een spectaculair mooi gebied, dat door in de uitlopers ligt van de Sierra Nevada. De bergen, waarin schilderachtige dorpen liggen verspreid, zijn zo ondoordringbaar dat de Mooren, die het de naam hadden gegeven, het een eeuw na de val van Granada in 1492 vol konden houden in dit gebied.
Las Alpujarras valt binnen het Nationale Park van Sierra Nevada en is een belangrijke wandelbestemming.

	Via het overnachtingadres in Ronda adviseerde Luc mij om te rijden via Pampaneira en Trevélez, om dan af te zakken naar Nerja. Pampaneira; Een toeristisch dorp op 1050 hoogte, helemaal wit, tegen de heuvel aangedrukt in de bergengte van Poqueira. Voor mij iet wat te toeristisch met de stops van de toeristenbussen.

Trevélez;
Tegen de Sierra Nevada aan, op 1480 m hoogte. Trevélez is het hoogst gelegen bewoonde dorp van Andalusië, maar zeker niet het mooiste. Het dorp is in de hele streek bekend om zijn berghammen; het zou ham-city of eerder Ciudad Jamón kunnen heten. De ham wordt hier enkel gezouten en gedroogd, varkens vindt je hier niet. Voorbij Trevélez, naar het oosten van de Alpujarras toe, wordt de weg soms duizelingwekkend. Hij flirt met de afgrond en de in de wolken gehulde bergkammen. Een ruig landschap. De tijd tikt door, en aangezien in het donker rijden in onbekend gebied niet mijn favoriet is, werd het een korte stop in Trevélez.

Voor foto`s van de Alpujarras, zie fotosite

Nerja

Nerja een prachtige, (een beetje te) toeristische stad. Wellicht de enige kuststad die ontsnapt is aan de chaotische constructie van afschuwelijke betonnen flatgebouwen. En bovendien zijn er twee vrij spectaculaire trekpleisters: de grotten en het beroemde balcón de Europa, zo genoemd door Alfonso XII toen die in 1885 de stad bezocht.
Nerja heeft een ziel, je vindt er serene rust, dat zoete nietsdoen, dat aan de Costa del Sol zo zeldzaam is. Natuurlijk is het hier druk in de zomer, heel druk zelfs, maar daar wen je snel aan Als je door de mooie straatjes van dit heerlijke kusstadje kuiert.

Hostal Lorca: Calle Mendez Nuñez.
website.
Liggend aan het eind van een rustige straat. De gele muren (de enige in de buurt) verbergen een mooi pension, gerund door jonge Nederlanders. De kamers zijn brandschoon en hebben allemaal douche, toilet, tv en ventilator. Er is een zwembadje en op het terras kun je heerlijk luieren in de zon of in de schaduw van de palmboom. Kleine eetzaal, waar je een hapje kunt eten (microgolf en koffiezetapparaat ter beschikking van de gasten.
Bron "De Trotter"
Beoordeling Zoover.nl

Cueva de Nerja.
Grot op 2 km ten noorden v/d stad, op de weg naar Almuñecar. Zowat om het uur vertrekt een bus vanuit Nerja. Het parcours in de grot leg je te voet af. Gemakkelijk, ook voor kinderen. ( Een beetje vochtig en glad, dat wel) Entree € 7,00.
De grot is niet heel diep en strekt zich uit, vlak onder de aardkorst. Ze is bereikbaar via een gewone trap (geen lift). Het is hier frisser dan buiten, maar echt koud is het niet. Bij het binnenkomen wordt je meteen verrast door een fotograaf. Als je buitenkomt, kun je dat kiekje van jezelf onder de stalactieten kopen.
Deze grot werd ontdekt in 1959 door enkele jongeren, die op zoek waren naar vleermuizen. Ze behoort tot de indrukwekkendste van Europa. Met haar enorme kalkafzettingen lijkt het wel een natuurlijke heiligdom. Er is een stalactiet van maar liefst 65 m. Waarschijnlijk werd ze 30.000 jaar geleden door mensen bewoond. Rotsschilderingen uit het laatpaleolithicum (16.000 jaar geleden) getuigen trouwens van de menselijke aanwezigheid. Er zijn nog steeds opgravingen aan de gang. Het gedeelte met de muurschilderingen is om evidente redenen niet toegankelijk voor bezoekers. Ga vroeg (of heel laat) als je die drukte wilt vermijden. Je mag vrij rondlopen en ontdekt en ontdekt enorme grotten, smalle doorgangen en ongelooflijke stalagmieten en stalactieten. Die stalactieten zijn spits en doen nu eens denken aan de wervels van een walvis, dan weer aan slagroomtaarten of afgebrokkelde paddenstoelen. Een ongewone bizarre wereld is dit! De grootste zaal lijkt wel een kathedraal. De centrale kolom is 32 m hoog en is daarmee de grootste ter wereld ( kijk maar in het Guinnes book) Enige schaduwzijde is de wat verouderde verlichting, die de pracht van de grotten niet helemaal tot zijn recht laat komen.

Lekker ontbijten :
Cafe-bar Las 4 Esquinas: Calle Pintada 55
Op de hoek van de Calle Augustias. Ongeveer € 4,00 voor verse churros, koffie en een glas sinaasappelsap. Een ideale plek om te ontbijten.(als er plaats is)

Eten:
In Nerja kun je zowat op elke straathoek iets te eten krijgen.
Goedkoop (ongeveer € 15,00)

Dolores El Chispa: Calle San Pedro 12
`s Middags en `s avonds open. Maandag gesloten. Tapas voor € 3, schotels vanaf € 6. De tapas vallen zeer in de smaak bij de buurtbewoners. Die komen hier trouwens ook vaak voor een ‘zittende maaltijd’.

Bar La Puntilla: Calle Bolivia z/n
Op 50 m van El Chispa en in dezelfde stijl. Nog wat minder toeristisch zelfs. Maandag gesloten. Voor € 12 heb je een maaltijd. Een aangename buurtcafé met een televisietoestel en vrolijke supporters. Lekkere bereidingen a la plancha. Een paar tafeltjes op straat, waar je de conversaties van de buren kunt volgen. Het leven zoals het is…..

Esquina Paulina: Calle Almirante Ferrándiz 45
Gesloten op zondag. Jaarlijkse vakantie van half November tot half December.
Een plek waar je s`nachts terecht kan voor tapas en broodjes.De zaak wordt gerund door Pauline en Loeke, een stel sympathieke Nederlanders. Jamon de Trevélez (verukkelijk). Spaanse en meer ‘noordelijke’ kazen en lekkere eenvoudige slaatjes. Smaakt allemaal heerlijk met een glas rioja. Duurder dan de andere adressen, maar jonge kosmopolitische sfeer. Je mag niet ongeduldig zijn, want Pauline staat er alleen voor achter de bar.

Bar Los Mariscos: Calle Almirante Ferrándiz 17
Dinsdag gesloten. Menú del dia € 9. S`Middags en soms ook s`avonds A la carte betaal je voor een maaltijd ongeveer €15. Kleine volkse , hoewel vrij toeristische bar. De keuken is niet schitterend, maar men serveert wel enkele verse tapas, gegrilde vis en calamares. De gambas a la plancha zijn allereenvoudigst maar heerlijk. Lekkere Paella, maar die kun je het beste s `morgens bestellen. Je eet in een zaaltje, onder een rieten dak.

De Omgeving:

Frigiliana;
Frigiliana ligt circa 50 kilometer ten oosten van Málaga in Zuid Spanje. Het dorp ligt 300 meter boven de zeespiegel en 8 kilometer uit de kust. Het dorp is een paar keer uitgeroepen tot mooiste en best bewaarde witte dorp van Andalusië en het oude gedeelte van het dorp is een beschermd monument.
In het dorpje wonen circa 2.500 mensen,het merendeel oorspronkelijke Spaanse bewoners. Met zijn witte huisjes en zijn smallestraatjes is het een uniek dorp. In het oude gedeelte kun je alleen in de hoofdstraat met de auto rijden. De andere straatjes zijn te smal en/of lopen trapsgewijs omhoog. In het nieuwe gedeelte kun je de auto gewoon naast de deur parkeren.
Het nabijgelegen strand en toeristencentrum Nerja ligt 8 km. van Frigiliana.
In de verschillende restaurantjes treft u de beroemde Spaanse tapas en heerlijke visgerechten.
Frigiliana ligt aan de voet van het Almijara gebergte, een schitterend natuurgebied met vele mogelijkheden voor mooie wandeltochten.
Met de auto rijdt men over de smalle bergwegen een route langs de olijf- en amandelboomgaarden en wijnvelden langs kleine dorpjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan.

Restaurant:

Restaurante Al Fuente
Calle Real 32, Frigiliana: (0034)660777744
Gerund door enthousiaste Nederlanders, Linda en Jan.

Heerlijke Tapas

Las Chinas: links van het gelijknamige hotel (maar met een andere eigenaar). Menu`s van € 7,00 tot € 16,00. Lekker en betaalbare Andalusische gerechten.

Córdoba

Met de trein richting Cordoba: Renfe

Córdoba is de stad van tolerantie, de smeltkroes van culturen, het bewijs dat vreedzaam samenleven van verschillende volkeren geen utopie hoeft te zijn. Moslims, joden en katholieken leefden hier lange tijd in vrijwel perfecte harmonie. Deze Tolerantie leidde tot een bevolkingsexplosie en in de 10de eeuw was Córdoba met een miljoen inwoners, de grootste stad van Europa. De geest van harmonie moet je bij een bezoek aan de stad altijd goed voor ogen houden. De massa`s toeristen maken dat niet altijd eenvoudig, maar toch kun je alleen zo de eindeloze schoonheid vatten van de oude joodse wijk, de juderia. Ze ligt rond de grote Moskee, de Mezquita, een architecturale parel van opperste zuiverheid. De juderia is in zekere zin een dorp in een stad. Het hele historische centrum kun je te voet bezoeken en alle bezienswaardigheden liggen vlak bij elkaar. S`avonds als de toeristen vetrokken en de souvenierswinkels gesloten zijn, is een wandeling helemaal zalig.

De architectuur van de stad is overwegend Moors, maar ondanks het verleden dat hierin verder leeft, is ook de het moderne leven volop in het stadsbeeld geïntegreerd. Kunst en cultuur worden heel hoog in de vaandel gedragen. Zo zijn er tal van boeiende musea en tentoonstellingen te bezoeken, die zowel bekende als minder bekende artiesten een platform bieden. Als u van lekker mediterraans eten houdt, zult u hier zeker uw gading vinden. Tal van restaurants liggen vooral in het oude stadscentrum geconcentreerd en serveren er de heerlijkste gerechten en uiteraard ook alle mogelijke soorten tapas. Later op de avond kunt u terecht in een van de vele cafés. Wie graag beweegt kan dit in de exotische flamencobars. Tenslotte telt de stad ook heel wat kleine en fijne boetiekjes met heel uiteenlopende ambachtelijke producten. Toch ontbreken ook de trendy kleding- en schoenenzaken niet, dus met shoppen bent u in Córdoba al gauw enkele uren zoet!


		Het historisch centrum van Córdoba staat op de lijst van werelderfgoed van de Unesco. Sommige musea en bezienswaardigheden zijn een dag per week gratis. Openingstijden zijn te checken op turismodecordoba.org. Wel is het zo, dat de betrouwbaarste informatie je ter plaatse krijgt . Wees vooral op je hoede met feestdagen. De kans dat je voor een feestdag bij drie verschillende diensten voor toerisme drie verschillende openingstijden krijgt voor de Mezquita, is groot. Ook in Córdoba is een cultural card, verkrijgbaar. Zie website.

Wat is er te zien?

De Mezquita ( De moskee kathedraal)

Info website
Open van November tot Februari van 10:00 tot 18:00 u, van Maart tot Oktober van 10:00 tot 19:00 u; beperktere openingstijden op zondag: 08:30 to 10:30 u en 14:00 tot 18:00 of 19:00 u. (afhankelijk van het seizoen.
Toegang € 8,00. Korting voor kinderen. Boeiende audiogids (€3,00). Hoofddeksel verboden tijdens het bezoek. ( Behalve voor de vrouwen, die een hoofddoek mogen dragen.

Lees verder

Foto`s

La Juderia
Het oude Joodse getto, de oudste wijk van de stad, rond de moskee. De Joodse gemeenschap van Córdoba was in de 11de eeuw de grootste van het Iberisch schiereiland en droeg aanzienlijk bij tot de welvaart van de stad. Dwaal door de kronkelige straatjes, langs rijke huizen, kloosters en kerken. Córdoba ademt al een oosterse sfeer. Je kunt altijd de synagoge bezoeken, een van de enige monumenten die ons eer aan herinneren dat dit de joodse wijk was.

De synagoge
Open van dinsdag tot zaterdag van 09:30 tot 14:00 u en van 15:30 tot 17:30 u; zon- en feestdagen van 09:30 tot 13:30 u. Gratis toegang. Dit is een heel klein synagoge , die eigendom is van een privépersoon. Ze dateert uit het begin ven de 14e eeuw. Het is samen met die van Toledo de enige die uit deze periode vóór de verdrijving van de Joden in 1492 bewaard is gebleven. Stuckwek met Hebreeuwse inscripties en geometrische motieven. De eerste verdieping was, zoals in de meeste synagogen, voorbehouden aan de vrouwen

Het Alcázar.
Is een 14de-eeuwse versterkte vesting aan de Guadalquivir. Het was ooit het paleis van de Katholieke Koningen en meer dan 300 jaar lang zetelde hier de inquisitie. Dit alcazar kan niet tippen aan dat van Sevilla. Het is veel soberder en eigenlijk is er vandaag niet veel te zien. In enkele kamers ( links als je binnenkomt, voorbij het beeld van Alfonso X met een boek in de hand) zijn archeologische voorwerpen tentoongesteld. Let vooral op de Romeinse mozaïeken uit de tijd van keizer Augustus. Ze werden ontdekt bij restauratiewerkzaamheden onder de grote Plaza de la Corredera. Op een ervan zien we boeiende geometrische motieven, die ook in andere steden zijn teruggevonden, onder meer in Avignon. Op andere zie je de Galatea, Eros en Spyche. In een gang staat een merkwaardig realistische Romeinse sarcofaag in de 3de eeuw.
maar het boeiendst is waarschijnlijk het zicht op de Guadalrivier vanaf de wallen. Mooi uitzicht op de 240 mtr lange Romeinse brug, die gebouwd zou zijn onder keizer Augustus. Dankzij deze brug kon de stad zich verder ontwikkelen. Ze werd verdedigd door de imposante torre de la Calahorra op de andere oever. Onder aan het Alcázar liggen de tuinen van het Alcázar. Ze zijn kleiner en dragen minder een Arabisch stempel dan die van Sevilla. Lanen met gesnoeide cipressen, enkele moderne beelden en vijvers.
-Kleine wandeling door de wijk: Als je uit het Alcázar komt, neem je links naar de 16de-eeuwse stallen, de Caballerizas Reales, in de gelijknamige straat. Deze mooie wijk is net als het historisch centrum beschermd door de Unesco. Je wandelt voort naar de Puerta de Sevilla, met zijn wallen en het beeld van de lokale dichter Aben Hazam.

De Mezquita
Foto`s >

Een doodzonde
Bijna 300 jaar na de herovering van Córdoba en ondanks de protest van inwoners van de stad en van het kapittel van de Kathedraal, gaf Karel de V, de toestemming om het centrale gedeelte van de Moskee af te breken en er deze kapel te bouwen. Toen hij later met eigen ogen het resultaat zag, had hij oprecht spijt van zijn beslissing: ‘Had ik geweten wat jullie van plan waren,’zei hij tot de kanunniken,’dan had ik mijn toestemming nooit gegeven. Wat jullie hier gebouwd hebben, vind je overal, maar wat hier vroeger stond, was enig op de wereld!’

De Mezquita is de enige grote moskee die in Spanje bewaard is gebleven. Het is een van de grootste ter wereld en ze wordt beschouwd als het belangrijkste islamitische monumenten in het westen. Het is een van de zuiverste voorbeelden van religieuze kunst. Een woud van zuilen dat in de geschiedenis van de architectuur zijn weerga niet kent. Als je door de Mezquita dwaalt, loop je door de hele geschiedenis van Córdoba en Andalusië. Córdoba was de hoofdstad van Al Andaluz, een van de provincies van het kalifaat van Damascus, toen in 756 Abd Al Rahman I de stad de status van emiraat gaf. Hij besloot om de nieuwe status te bevestigen door de bouw van een grote moskee, symbool van de onafhankelijkheid van de westerse islam. Met dat doel werd de Visigotische Sint-Vincentiusbasiliek die op deze plaats stond, afgebroken. Tot dan had de basiliek als heiligdom gediend voor zowel christenen als moslims, maar met het groeiende Aantal moslims had het kalifaat er een steeds groter stuk van in zijn bezit gekregen. Volgens sommigen zitten er onder de moskee ook nog resten van een Romeinse tempel. En anderen hebben het over een Keltische tempel of een joodse tempel die door koning Salomon zelf zou zijn gebouwd.

De Patio de Los naranjos.
De hoofdingang van de Mezquita. Zoals in elke moskee gebeurden hier de rituele wassingen en was het een verplichte etappe vooraleer de gebedszaal binnen te treden. Nu is de patio gescheiden van de gebedsruimte, maar oorspronkelijk was dat niet het geval. Negentien Arcaden, vrijwel de gehele gevel dus, maakten een vlotte doorgang tussen de patio en de moskee mogelijk. In plaats van sinaasappelbomen die Isabella de Katholieke hier in de 15de eeuw liet planten – ze was gek op sinaasappeljam – stonden er palmbomen. Het water voor de wassingen kwam oorspronkelijk uit een put die hier was gegraven. Nu is daarvan niets meer te merken. Er is trouwens ook geen spoor meer van de waterbekkens van Al Hakam II, waar het water uit de siërra heen werd geleid. Alleen het reservoir ( 600.000 liter!) uit de tijd van Al Mansour heeft de tand des tijd min of meer doorstaan. Van de vijf fonteinen zijn de drie met afrasteringen in mudejarstijl (15de eeuw) en de twee laatste in barokstijl (18de eeuw), heel wat recenter dus. De patio wordt tegenwoordig slecht onderhouden. Tussen de bomen zie je de smalle irrigatiekanaaltjes. Ze werden gegraven in de christelijke periode maar de techniek is duidelijk geïnspireerd op die van de Arabieren. Rond de patio vind je de bewerkte balken van de oude zolderingen, die de katholieken vervingen door balken met gotische motieven, toen ze de kathedraal bouwden.

De Minaret.
De minaret op de patio de los naranjos is de laatste van de twee die de Arabieren bouwden. Ze werd in de 16e eeuw verbouwd en in de 17e eeuw verstevigd door de christenen om de klokkentoren te verhogen. De eerste minaret was 23 m hoog (onder Hisham I). De tweede, onder Abd Al Rahman III, had een hoogte van 47 m. Elementen ervan zijn geïntegreerd in de huidige toren in een renaissancestijl, waarop Sint-Rafaël staat, de beschermheilige van de stad.

De Gebedsruimte.
Met de bouw van de moskee werd begonnen door Abd Al Rahman I in 785-86. Ze werd daarna drie keer vergroot: eerst door Abd Al Rahman II (9de eeuw), dan door Al Hakam II (10de eeuw) en tot slot in 1987 Al-Mansur-Bi-Allah. Het oudste gedeelte van Abd Al Rahman I komt uit op de patio van de sinaasappelbomen. Het loopt ongeveer tot aan de kathedraal.
Je loopt door een woud van zuilen. Vóór de herovering door de katholieken telde de moskee er meer dan 1000. Daarvan zijn er nu nog 854 over. De Inspiratie voor de dubbele bogen haalde de geniale architect ongetwijfeld uit de antieke aquaducten, die op het Iberisch schiereiland in grote getalen aanwezig waren.
De verfijnde sierlijkheid van de bogen is indrukwekkend. De marmeren zuilen en de kapitalen hebben de onwaarschijnlijkste kleuren en zijn bijna allemaal verschillend. De Zuilen van de oude Sint-Vincentiusbasiliek herken je gemakkelijk aan hun zeer uitgepuurde stijl. Alle zuilen waren niet even lang, zodat sommigen dieper in de grond geplaatst moesten worden dan andere. Een van de zuilen komt zelfs uit Egypte. Enkele zuilen zijn gebogen. Dat is nog een herinnering aan de grote aardbeving die Lissabon verwoestte en die tot hier voelbaar was. Van de Basiliek zijn ook overblijfselen van een Visigotisch mozaïek bewaard gebleven. Je moet tussen de zuilen dwalen, je blik laten spelen met perspectieven en lijnen, je verbazen over de talrijke lichtbronnen en je overgeven aan dat gevoel van oneindigheid dat hier nog steeds aanwezig is.

De hoofdkapel
Als we de chronologische volgorde van de uitbreidingen van de moskee van Córdoba aanhouden, is de volgende etappe de centrale ruimte, die sommigen de kathedraal noemen (maar eigenlijk is de kathedraal de hele moskee). Ze ligt in het stuk dat werd gebouwd onder Abd Al Rahman II. De bouw van de Kathedraal werd aangevat in 1523, maar pas 243 jaar later was ze voltooid. Alles in acht genomen heeft de architect geen slecht werk geleverd. Hij is er in geslaagd de centrale beuk van de moskee te bewaren, zonder de kapel – die nochtans centraal staat in de vorm van een Latijns kruis – de mihrab verbergt. Het bouwwerk is een bloemlezing ( of een mengelmoes als je wilt) van stijlen: late gotiek, renaissance, barok…. Het hoofdaltaar, de zuilen en het transept zijn gotisch, het schip barok en de centrale koepel renaissancistische. Let ook op de mooie gesculpteerde koorstoelen in de barokke stijl van Cubaans mahoniehout en op de twee orgels uit de 17de en 18de eeuw, die nog steeds functioneren. Ook de twee preekstoelen zijn de moeite waard. De sculpturen symboliseren de vier evangelisten: de leeuw voor Marcus, de stier voor Lucas en de arend voor Johannes. Mattheus heeft zijn mensengezicht mogen behouden.

De macsura en de mihrab
Dit is het hoogtepunt van de Arabische ‘barok’, het werk van Al Hakam II: sierlijsten, byzantijnse mozaïeken, arabesken en koefische inscripties versmelten tot een perfecte harmonie. De macsura is het hart van de moskee en bevindt zich voor de mihrab, de heiligste plek van het gebouw. Alleen de kalief en zijn hof hadden hier toegang. De Iman gaf hier het einde van het gebed aan. De mihrab, waar zich de Koran bevond, is geheel versierd met bewerkt marmer. De koepel van de mihrab is uit één enkel blok marmer gehouwen. Adembenemend! Hij is uitgevoerd in byzantijnse stijl en werd in het midden van de 10de eeuw geschonken aan de emir ten teken van vriendschap. Rond de mihrab loopt een blauw- en- goudkleurig fries met de 99 namen van Allah. Boven bevonden zich de ramen waardoor de vrouwen mochten kijken naar wat zich binnen in de moskee afspeelde. Aan beide zijden van de mihrab zien we een albasten levensboom, het symbool van de eeuwigheid (geen begin en geen einde). Aan de ketting aan de koepel hing een olielamp die in de 11de eeuw waarschijnlijk door de Berbers (de Almohaden) gestolen was.

Het recentste gedeelte van de moskee:
(eind 10de eeuw): tijdens de heerschappij van de Omeyyaden werd de moskee steeds verder naar het zuiden uitgebreid, maar ten tijde van Al Mansour ( de vizier die erin slaagde de plaats van kalief Hisham II in te nemen), maakte de nabijheid van de stroom dat onmogelijk. Daarom werden de acht nieuwe schepen in oostelijke richting gebouwd. Typisch voor dit gedeelte zijn de identieke, zwartmarmeren zuilen. De bogen zijn van natuursteen, maar rood geschilderd om op baksteen te lijken en zo beter te harmoniëren met het oudste gedeelte. Elk zuil draagt de Arabische handtekening van de beeldhouwer die hem gemaakt heeft. In een vitrine staan de handtekeningen van al deze kunstenaars bij elkaar.

De Santa Teresakapel
Links van de Mihrab. Een barokkapel met het graf van de kardinaal Salazar en enkele schilderijen. In de schatkamer net ernaast bevindt zich een ivoren christus uit de 17de eeuw. Mooi en verfijnd (let op de tanden!) en een gotische monstrans van goud en zilver, een werk van de Duitse siersmid Enrique de Arfe uit het begin van de 16de eeuw.
Rond de gebedszaal liggen talrijke grafkapellen. De kapel op de hoek is helemaal bedekt met fresco`s die de martelaren van Córdoba voorstellen.

We nemen afscheid en rijden richting Ardales, waar een prachtige natuurmeer ligt, welke in 2010 al door Natasja en Sjoerd zijn bezocht. Een tussenpauze wordt ingelast om te picknicken en te zwemmen. Hierna vervolgen we onze weg via Alora richting Zalea, 3 Km van Pizarra, voor het overnachtingadres.

Pizarra / Malaga

Pizarra/Zaela is een gemeente in de Spaanse provincie Málaga in de regio Andalusië met een oppervlakte van 64 km². In 2007 telde Pizarra 8129 inwoners. Het treinstation van Pizarra is gelegen aan de spoorlijn Málaga – Álora
Enkele rit Pizarra - Malaga € 1,50
Pizarra ligt 40 km van Málaga.

Málaga:
Bij de naam Málaga denken de meeste mensen aan de heerlijke zoete wijn, maar Málaga heeft meer troeven dan dat. Denk maar aan het Picassomuseum. Het klimaat is er uitzonderlijk: 320 dagen zon per jaar. Málaga is een stad in beweging en de haven is de op een na grootste van Spanje. De visvangst neemt in het economische leven nog steeds een belangrijke plaats in. Geografisch gezien, ligt de stad in het midden van de Costa del Sol, zodat het een goede uitvalsbasis is om de streek te bezoeken. Málaga is de geboortestad van Picasso en het centrum van de malagawijn, bijgenaamd el vino divino (de goddelijke wijn) Het boeiendste stuk van de stad is het centrum, waar je door de autovrije straatjes kunt slenteren.

Overnachting:

Het is laat in de middag, als we arriveren bij Margreet en Bert, waar we gezamenlijk de laatste drie dagen door brengen.
Ik zal hierna nog mijn weg vervolgen naar Cordoba, Granada en richting Nerja via de Sierra Nevada.

Overnachting

Een droom realiseren

Eind 2009 zijn Bert de Groot en Margreet de Jong geëmigreerd naar Spanje. Het was prima leven in Nederland maar een nieuw avontuur trok aan. Zij hebben hun hart gevolgd en zijn gaan wonen en werken in Andalusië. Het Spaanse leven sprak aan, mede door de authentieke cultuur, de vriendelijke mensen, het zonnige klimaat en de afwisselende landschappen.
Beoordelingen Bed and Breakfast Finca Alegria de la Vida
Emigratieverhaal Margreet en Bert

Zaterdag 8-10 zijn de kids en Tren richting Nerja gegaan.
Ik ben gaan wandelen in de omgeving.
Zondag 9-10 was voor de kids een rustdag, heerlijk genietend aan het zwembad.
Mijn rit ging vandaag naar Cala de La Mijas, waar kennissen verbleven, met een reisgezelschap.
Gezamenlijk hebben we een rit gemaakt naar Mijas:

Mijas

Mijas is een charmant dorp (een stad eigenlijk), 428 m hoog in de bergen, tussen Marbella en Torremolinos. Smalle straatjes, sierlijk smeedwerk, fleurige balkons; kortom, alles zoals het hoort op de prentkaart van het ideale Andalusische dorp. De weg erheen loopt door een typisch middellandse Zeelandschap, met dennen, kurkeiken en olijfbomen. De huizen hebben rode dakpannen. Maar Mijas ligt dicht bij de kust waar de bouwwoede alles in de vernieling helpt. Voetje voor voetje rukt de demon van de vooruitgang verder op en in het landschap verschijnen steeds meer kranen en bouwputten. Het dorp heeft zijn charme bewaard, al wordt hat dagelijks overspoeld door een karavaan van toeristenbussen.

In afwachting van de vlucht naar Nederland, nog even relaxend doorbrengen.

Info Sevilla:
Toeristische seizoenen:
Openingstijden winkels:
Klimaat
Overnachting:

Omgeving:
Eten / tapas
Bezienswaardigheden:
activiteiten:

Voor foto`s van Sevilla ga naar fotosite

Sevilla:

Sevilla is op en top Spaans. Alle ‘clichés’ over Spanje, worden in deze stad namelijk verenigd. Sevilla is de bakermat van de tapas, en dat zul je onmiddellijk merken. De stad puilt uit van de tapasbars. Je zult niet weten waar te beginnen… Tapas eten is dan ook één van de favoriete bezigheden van de Sevillanen, liefst samen met een glaasje ‘jerez’ of sherry, de lokale specialiteit. Het Sevillaanse leventje is gemoedelijk, en zo is ook het uitgaansleven. Ook stierenvechten is er populair. Het prachtige Plaza de toros de la Maestranza, de mooiste arena van Spanje, ligt in deze stad. Sevilla werd eeuwenlang overheerst door de Moren, en die hebben duidelijk hun stempel op het uitzicht van de stad gedrukt. Denk maar aan de Giralda, de beroemde klokkentoren en hét symbool van de stad. Snuif een vleugje cultuur op met een bezoek aan het paleis van Alcázar, de indrukwekkende kathedraal Maria de la Sede, waar Columbus begraven is, en de joodse wijk Santa Cruz. Of kom tot rust in één van de fraaie patio’s en tuinen, zoals het Parque María Luisa. Met slecht weer zul je overigens weinig rekening te houden. Deze warmbloedige stad kent maar liefst 300 dagen zon per jaar!
Kathedraal van Sevilla en La Giralda: deze immense kathedraal (76 meter breed!) werd gebouwd op de plek waar voordien een 12e eeuwse moskee stond. Hiervan zijn La Giralda (klokkentoren) en enkele muurtjes (Patio de los Naranjos) overeind gebleven. Begin 15e eeuw werd er gestart met de verbouwing tot een imposante christelijke kathedraal.
La Torre del Oro: deze 13e eeuwse toren staat dichtbij de rivier Guadalquivir. De 'Gouden Toren' was vroeger samen met de Real Alcazar een verdedingsbouwwerk
Real Alcázar: Moorse paleizen en tuinen die sinds 1987 tot de lijst van het Werelderfgoed behoren.
Barrio de Santa Cruz: een van de mooiste wijken van Sevilla.
Boottocht op de Guadalquivir: hier kan je genieten van een fantastisch zicht op de stad.
Casa de Pilatos: schitterend paleis dat zowel renaissancistische -als mudejarelementen bevat.

Toeristische seizoenen:

Topseizoen
(Temporada super alta) is de Goede Week ( de week voor Pasen) en de periode van de Feria. (In April of begin Mei, afhankelijk van de religieuze kalender. Kamers zijn dan moeilijk te vinden en de prijzen verdubbelen.

Hoogseizoen
(Temporada alta): De tweede helft van maart, de maanden april en mei (buiten Semana Santa en Feria) en de maanden september en oktober.

Tussenseizoen
(Temporada Media): Begin maart, juni, november en december. Juli en augustus worden soms ook tot deze catagorie gerekend. In deze periode variëren de prijzen met de drukte.
Laagseizoen
(temporada baja):Januari en februari en eigenlijk ook juli en augustus. De prijzen gaan dan drastisch naar omlaag. In het weekend kunnen de prijzen stijgen

Openingstijden winkels:
De meeste winkels, in Sevilla, zijn op zondag gesloten en zijn op zaterdag halve dagen geopend, tot een uurtje of 14.00. Op weekdagen zijn de meeste winkels open tot een uurtje of 20.00. De kleinere winkels sluiten voor een lange lunch tussen 14.00uur en 16.00uur.
Sevilla staat bekend als een winkelmekka. De overgrote meerderheid van interessante winkels, markten en boetiekjes bevindt zich in de oude stad en in Eixample.
Luxe, design en grote bekende merken vind je vooral aan de Paseo de Gracia in Eixample. De antiekwinkels, kleine boetiekjes, unieke kledingzaakjes, kunstenaarswinkeltjes en laatste straatmode vind je in en rond de Gotische wijk en El Borne, oftewel de oude stad van Sevilla.

Klimaat

	Jan	Febr	Mrt	Apr	Mei	Jun	Jul	Aug	Sept	Okt	Nov	Dec
Nederland	5	5	9	12	17	19	21	22	18	14	8	6
Malaga	16	17	19	21	24	28	30	30	28	24	20	17
Cordoba	14	16	19	23	26	32	36	36	31	24	19	14
Sevilla	15	17	20	23	26	32	36	36	32	26	20	16
Granada	12	12	14	18	20	24	30	34	34	30	22	17

Andalusie heeft een Mediterraan klimaat met hete zomers en zachte winters. Daarom is de beste reistijd voor een vakantie Andalusie in voor- en najaar wanneer het een aangename 15 – 25 graden wordt, ideaal weer om iets te ondernemen. In de zomer loopt de temperatuur op tot tropische waarden, met in het binnenland temperaturen van makkelijk 35 graden en meer. Deze tijd is dan ook minder geschikt voor een Andalusie Fly Drive. Daarom trekken de inwoners van bijv. Sevilla in augustus en masse naar de kust, in de stad is het dan overdag zeer heet. De avonden zijn wel lekker waarbij buiten eten tot laat in de avond bijzonder aangenaam kan zijn.Corral de San Jose ligt in het centrum en op wandelafstand van Sevilla`s bezienswaardigheden.

Overnachting:
Corral de San Jose
Jimios 22-24
Casco Antiguo 41001 Seville
+34954210102

Omgeving:
El Arenal en Plaza Nueva
Een zone die zich uitstrekt tussen de Paseo Cristob ál Colón, de Calle Reyes Católicos en de Av. De La Constitución. Het kloppend hart is de Plaza Nueva.
Dit is de chique buurt van Sevilla, waar je typische tapas kunt eten en heerlijke rioja kunt drinken, in oude bars. Veel handelszaken liggen in de Calle Sierpes, een autovrije lange straat met winkeltjes en terrassen.

Eten:
De stad telt talloze restaurants. Overal in de barrio Santa Cruz vind je zonovergoten pleintjes met terrasjes. Je kunt er een menu krijgen, aantrekkelijk wat de prijs betreft, maar absoluut waardeloos op culinair vlak. De bediening is ook minnetjes. Gezellig is het wel....

Tapas:
Advies is om van de ene tapasbar naar de andere te trekken en overal iets te proeven. Heerlijk en de gezellige drukte krijg je er gratis bij. Tijdens de siësta zijn alle bars gesloten (ongeveer tussen 15:00 en 19:00 of zelfs 20:00 u)

Aanbevolen:

Bodeguita Antonio Romero II, Calle Gamazone 16
bodeguitaantonioromero.com
Openingstijden ??
Niks bijzonders qua interieur en toch verdringen de klanten elkaar aan de toonbank voor de lekkere en bijzonder fantasierijke tapas. Specialiteit de bacalao en aceite, een soort carpaccio van kabeljauw. Verrukkelijk. Of de piripi al cerdo. Vriendelijke bediening. Gezellige sfeer en weinig of geen toeristen

Enriqeu Becerra, calle Gamazo 2. Zondag gesloten.
Open van 13:00 tot 17:00 u en van 20:00 tot 24:00 u
Gerechten tussen € 15 en € 24.
Specialisatie is de Andalusische streekkeuken: Lamsgebraad met honing, spinazie en pijnboompitten.
Specialiteiten: Vieira gratinada (gegratineerde sint-jakobsschelpen), de albondigas de cordero con hierbabuena (lamsgehaktballen met munt) of de gerechten met jamon iberico.

Bezienswaardigheden:

De Kathedraal
Open van maandag tot zaterdag van 11:00 tot 17:00 uur (in (juli en augustus van 09:30 tot 16:00 uur)
Op zon- en feestdagen van 14:30 tot 18:00 uur.
Gesloten op 1 en 6 januari, 2 en 4 april, 10 juni, 15 augustus, 8 en 25 december.
De toegang, gecombineerd met de Giralda (al is die dan gesloten voor restauratiewerkzaamheden) is vrij duur: € 7,50. Audiogids voor € 3,00, die niet geweldig is. In het hoogseizoen moet je ten minste 20 minuten wachten
De ingang begint aan de Plaza del Triunfo.
De Giralda zelfde openingstijden als de Kathedraal. Toegang in de noordoosthoek van de Kathedraal. De Giralda is de prachtige bewerkte , 97,5 meter hoge toren van de Kathedraal.

Het Alcazar
Ingang langs de Plaza del Triunfo.
Van april tot september open van dinsdag tot zaterdag van 9:30 tot 19:00 u. Op zon- en feestdagen van 09:30 tot 17:00 uur. Van oktober tot maart open van dinsdag tot zaterdag van 09:30 tot 17:00 u, op zon- en feestdagen van 09:30 tot 13:30 u. Op maandag en sommige feestdagen gesloten.
Toegang € 7,00. Aan de ingang kan je een interessante audiogids huren. (€ 3,00). Bezoek het Alcazar zo mogelijk op de warmste uren van de dag, want in de tuinen en de zalen is het aangenaam koel.

Jardines Reales Alcazares
Website
Zelfde openingstijden en kaartjes als het Alcázar.
Deze perfecte harmonie van water en planten kan alleen het werk van de Arabieren zijn. De lanen zijn bedekt met platte bakstenen. Hier en daar zijn openingen waar water uitspuit. Heerlijk wandelen is het hier op de heetste uren van de dag. Doelloos slenterend tussen fonteinen, sinaasappelbomen en palmen, vindt je hier rust en koelte.

Universidad de Sivilla
Ingang tegenover de Calle San Fernando 31.
Zondag gesloten.
Oude tabaksfabriek, gebouwd in de 18de eeuw in een mooie sobere klassieke stijl. Het is het op één na (het Escorial) grootste gebouw van Spanje en er werkten duizenden sigarenmaaksters.

Barrio Santa Cruz
Wellicht de meest pittoreske wijk van Sevilla, gebouwd op de fundamenten van de oude joodse wijk van de Sevilla, tussen het Alcázar en de Kathedraal. Druk bezocht door toeristen. De naam komt van het smeedijzeren kruis uit 1692 op de plaza Santa Cruz. Loop van de patio de las banderas naar de schitterende plaza de doña Elvira en dwaal dan op goed geluk door de mooie, bochtige straatjes. Met sinaasappel omzoomde pleintjes, kerken, prachtige gebouwen in warme kleuren, witgekalkte huizen met smeedijzeren tralies voor de ramen, bloemen en planten, heerlijke patio`s.... In de namiddag is alles hier rustig

Plaza de Espana en Park van Maria Luisa
De weidse, grandioze Plaza De Espaňa vormt een halve circel van 200 m doormeter, met daarin sierlijke 3 tentoonstelling paviljoenen, gebouwd met degelijk materiaal: baksteen, azulejo`s, natuursteen. Ieder weekend komen de inwoners van Sevilla hier met zijn duizenden wandelen in het park , langs de arcades, de fonteinen en de bruggetjes.
Het park van Maria Luisa, aangelegd in 1929 bevat uitgestrekte tuinen.
In de zomer is het heerlijk wandelen in de schaduw van de sinaasappel, de palmen en de eucalyptussen

Torre del Orro
De Torre del Oro (vertaling: Toren van het Goud) is een toren in Sevilla aan de Paseo Cristóbal Colón en de Guadalquivir. Hij dateert uit de 12e eeuw. Toen de Almohaden Sevilla als hoofdstad kozen, richtten zij twee bouwwerken op: de Torre del Oro en de Giralda. Het eerste maakte vroeger deel uit van de Moorse stadswallen tussen de Reales Alcázares en de rest van de stad. In 1760 werd hij verbouwd en kreeg hij er een klein torentje bij.
De naam Gouden Toren dateert uit de bloeitijd van Andalusië, toen de schepen uit de Amerikaanse koloniën binnenstroomden in Sevilla en hier werden gelost. Hij diende ook als gevangenis, kapel, opslagplaats en thans als maritiem museum (Museo Naval de Sevilla).

Plaza de Toros
Beroemde arena van Sevilla. Ingang langs de Paesode Cristobal Colon. Alle dagen open van 09:30 – 19:00 uur. Verplichte rondleiding in het Spaans en in het Engels. Vertrek om de 20 minuten en men betaalt € 5,00. Helaas nogal kort en ook frusterend, want het zand waarop sinds 1761 zoveel grote torero`s hun kunsten hebben vertoond, mag je niet betreden.

Stadhuis
Het plein 'Plaza de San Francisco' is sinds de 16de eeuw het middelpunt van de stad. Hier werden het stadhuis en de Koninklijke kerker gebouwd. De Plaza de San Francisco had ook nog een publiek functie. Er werden tal van openbare en religieuze evenementen georganiseerd. Tijdens de inquisitie vonden hier executies plaats.
Tussen de Plaza de San Francisco en de Plaza Nueva bevindt zich het stadhuis (ayuntamiento) van Sevilla.
Dit 16de eeuwse gebouw met een prachtige gevel in plateresco-stijl werd ontworpen door Diego de Riaño. De gevel bevat uitbundige decoraties, medaillons van historische figuren en Koninklijke wapenschilden.
Allemaal elementen die erg typerend zijn voor de Spaanse renaissancestijl.

Stadswandeling Sevilla

Met de wandelroute van Sevilla kom je voorbij alle belangrijke bezienswaardigheden. We wandelen in Sevilla door parken en tuinen. Komen op de Spaanse Plaats, langs talrijke musea en uiteraard vergeten we het Real Alcazar niet, de kathedraal met zijn Giralda die je een mooi uitzicht biedt over Sevilla. Misschien heb je wel zin in een tochtje met de paardenkoets? Dat kan op het plein aan de Giralda en het Aartsbisschopelijk paleis. We geven je de gelegenheid om door de mooiste Andalusische wijk te wandelen: Santa Cruz en een paar unieke gebouwen te bewonderen. Kortom er staat je heel wat te wachten en je zal deze wandeling wellicht moeten verdelen over verschillende dagen. Sevilla is een stad in het binnenland en volgt een ander toeristisch ritme dan de rest van Andalusië. De prijzen schommelen naar gelang van de periode.
PDF wandelroute

Sevilla Tapas Fietstour:
Website

Leuke combinatie van tapas eten en fietsen
De Nederlandse gids neemt je mee in het verhaal over Sevilla
Bezienswaardigheden o.a. Torre de Oro, Real Fabrica de Tobacos en Giralda

De magische stad Sevilla wordt in 3 uur tijd doorkruist zodat je bijna alles kunt zien. De stad waar de temperamentvolle en krachtige dans Flamenco vandaan komt heeft prachtige bezienswaardigheden. Zo wordt gefietst langs de Real Fabrica de Tobacos, waar vroeger vrouwen sigaretten rolden voor verkoop.
De groepen zijn niet groter dan 15 personen, zo kun je de gids altijd goed verstaan en is het goed mogelijk om meer te vragen over de lekkerste restaurants in de stad. De Nederlandse gids weet veel te vertellen, dus vraag gerust meer!
€ 32.50 / aanvang 10.45

Granada

Met de bus van Córdoba naar Granada:
website alsa
Ongeveer 7 bussen per dag, tussen 08:00 en 19:00 uur; iets minder in het weekend. Prijs enkel +/- € 13,00 Tijdsduur: 02:45 uur.
afstand: 166 km, via de N432
Aankomst Granada Carretera de Jaén.( Estación de Autobuses de Granada)

Buslijn 3 en 33 gaan richting centrum
De bussen naar het vliegveld komen hier ook langs
Granada heeft een uitstekend busnet (Rober 900710900 voor info) Vrij gemakkelijk, ook als je hier nog maar net aankomt. Een ritje kost over het algemeen € 1,20 (Je betaald in de bus)

Granada:
Granada, de geboortestad van de grote dichter Federico Garcia Lorca, is een heerlijke lome stad. Het felle zonlicht zorgt er voor een subtiel spel van licht en schaduw. Granada is een van de lievelingsplekken in Andalusië, grandioos gelegen tegen de achtergrond van de Siërra Nevada. De grootste blikvanger is het Alhambra, een hoogtepunt van de Arabische architectuur. Het was hier dat de laatste moslims een toevlucht zochten, toen de katholieke Koningen steeds verder oprukten. Granada heeft heel wat meer charme dan Córdoba. De schoonheid van het Alhambra is adembenemend en de oude wijken Albaicin en Sacromonte zijn pareltjes.
Maar Granada is ook een gonzende stad (met niet minder dan 65.000 studenten, waaronder heel wat ‘Erasmussers’) met brede drukke lanen, smalle verkeersvrije straten en levendige buurten zoals Albaicin, met zijn oude witte huizen en zijn doolhof van bochtige straatjes. Granada zelf ligt op een hoogte van 680 meter. De hitte is er dan ook minder drukkend dan in Sevilla of Córdoba.

Overnachting Hotel Niza

Calle Navas 16, 18009. tel:958225430

Wat is er te zien?

Het Alhambra:

De enorme vesting is gebouwd op een rots boven Granada en wordt jaarlijks overspoeld door twee à drie miljoen bezoekers. Het is het drukst bezochte monument van Spanje. Het Alhambra, Arabisch voor het ‘de rode’ dankt zijn naam aan de kleur die de steen aanneemt in het zachte zonlicht. Het Alhambra is meer dan een paleis, het is een vestingstad, omgeven door hoge muren (2200 m). Je vindt er paleizen ( Nasriden- paleizen en het paleis van Keizer Karel), baden, een moskee, een fort (het Alcazaba) en schitterende tuinen (het generalife) die Al deze rijkdommen op een harmonieuze manier met elkaar verbinden.
Het hele jaar door is het hier altijd razend druk. Bezoek het Alhambra bij voorkeur overdag, een avondbezoek is boeiend, maar vooral als aanvulling. S`avonds bezoek je alleen het Nasriden paleis
lees verder >

Albaicín:

Ze begint aan de Darro en loopt tot hoog op de heuvel tegenover het Alhambra. Als je soms de steile klim te voet doet, kijk je van steeds hoger uit op de stad. Boven aan de mirador de San Nicolás heb je een fabelachtige panorama. Je kunt ook aan de Plaza Nueva minibus 31 of 32 nemen. Op de dienst voor toerisme kun je een degelijke plattegrond krijgen. Erg handig, al zijn de hoogteverschillen niet altijd even duidelijk.
Albaicín ligt tegen een heuvel boven de stad. Het is een Arabische wijk, een medina, die er nog net zo uitziet als enkele honderden jaren geleden. Van de 11de tot de 14de eeuw was het een rijke stad. Op haar hoogtepunt telde ze niet minder dan 26 moskeeën en 600.000 inwoners, wat in die tijd indrukwekkend was in Europa. Halfweg de 13de eeuw breidde de wijk geweldig uit door toevloed van moslims, die wegvluchtten uit de door katholieke Koningen heroverde Córdoba. Hierheen vluchtten ook de moriscos na de herovering van Granada. Velen van hen werden vermoord in de kerstnacht van 1568. In 1609 werden ze definitief verdreven. Smalle straatjes, trappen, steegjes, fleurige patio`s en oude huizen geven deze wijk een bijzondere charme. Een Moors Montmartre. De oude huizen hier worden cármenes genoemd. De Unesco heeft in december 1994 Albaicín beschermd als werelderfgoed van de mensheid.

Carmen en Carmenes
De huizen in Albaicín worden carmenes genoemd. Het woord zou afkomstig zijn van het woord karm, Arabisch voor een omsloten tuin met een moestuin en een paar wijnstruiken. Achter de lange witte muren bevatten deze traditionele huizen nog altijd de verborgen paradijsjes die Granada beroemd maakten.

Foto`s van La Escuela del campo. Inzet grote foto, het uitgebreid ontbijt. Rechtsonder de bron, die bij La Escuela ligt,waar de lokale bevolking het water komen halen.